maandag, mei 21, 2012
 |
| Tekening van Jayson villamor |
Door de hoop en vastberadenheid zien wij de toekomst in het heden. Laten wij terug de adem der stilte inademen, laten wij ons hart openen, wetend wat onze kinderen nodig zullen hebben. Laten wij ons sterk maken om terug dankbaarheid met een hart vol liefde voor al het geschapene te eerbiedigen. Laten wij de zon terug zien ondergaan in een lachende horizon, waarbij wij terug de eendjes die aan de sloot liggen te dromen, hun kopje zachtjes tegen hun vleugels aan, kunnen bewonderen.
Laten wij hen verder dromen in een wereld van zuivere lucht en helder water. Het wonder van het water, de gouden motor van alle levende wezens op deze wereld. Water is de bronenergie en het meest mysterieuze element op aarde. Wij zijn water, we worden eruit geboren en kunnen niet zonder. We voeden, wassen en houden ons inwendig rein en zuiver, het is onze levenskracht. Het water bereikt zijn doel door ononderbroken te stromen vanuit de hoogste bergen naar de zee. Het schrikt voor niets terug, geen gevaarlijke plek, geen val in de diepte; het verliest door niets zijn eigen essentiële aard.
We delen de lucht met de bossen en het water met de rivieren, kanalen en zeeën. Als een lichaam zijn wij één. Water is een groot mysterie, het geeft kracht aan de mens maar ook vernieling. Wat wij erover weten, is een druppel, zeggen fysici, en wat wij er niet over weten, is een oceaan. In het tijdperk van de Waterman (Aquarius) dat wij nu ingaan of al hebben betreden, zouden wij gemakkelijker een brug kunnen slaan tussen het bewuste en het bovennatuurlijke. Water komt als een wonder bij ons en voorziet al het leven op aarde van de nodige energie. Als ik verdrietig ben, loop ik graag in de regen opdat niemand mij kan zien huilen.
Als ik gelukkig ben, met een glimlach op mijn gezicht, kijk ik in het heldere stille wateroppervlak van een meer of plas; zo kan ik mijn vrolijke spiegelbeeld bewonderen. Laten wij de natuur gezond houden opdat het water terug zichzelf kan reinigen: als het maar kan bewegen, golven, stromen, bruisen, kolken en dartelen - niets is zo gezond voor ons als “levend” water - en wij kunnen dromen met zijn twee bij een mooie opkomende en ondergaande zon, in een heldere hemel en een rust van stilte om ons heen. Mvg. William
- Ontmoetingen met moeder natuur zijn een wezenlijk menselijk aspect
van het mens zijn.Spirituele ontmoetingen tussen mens en natuur geven
ons een hoger energieniveau, wij moeten de eigenheid en de kracht met de
natuur behouden ! Ik vind altijd verlichting na een lange meditatie en
droom in een wereld van zuivere lucht en helder water.
Reactie van Karel
De natuur: bomen, bloemen, planten en "het water" leven of zijn er al vele malen langer op aarde dan de mensen ? Ongeveer 400 miljoen jaar, mensen misschien een miljoen jaar. Wij leven dus van oudsher met en tussen de bomen en natuur, en vinden het zo vanzelfsprekend dat er bomen zijn, planten en zuiver water is. Dat wij ons er vaak nauwelijks meer van bewust zijn hoe belangrijk ze voor ons zijn, mensen en vele andere organismen hebben altijd gebruikgemaakt van de natuur. Zodat wij nu alles aan het opgebruiken zijn, dat onze kinderen en kleinkinderen nog nauwelijks zullen weten wat een zuivere natuur was. "Wij kunnen dromen met zijn twee bij een mooie opkomende en ondergaande zon, in een heldere hemel en een rust van stilte om ons heen" Prachtige woorden William hoop inderdaad dat wij dat kunnen blijven doen. Groeten van Karel en Lien en vele mensen die deze tekst steunen, en mee helpen om te natuur en het zuiver water te behouden
8 reacties, klik hier om een reactie te plaatsen:
Ontmoetingen met moeder natuur zijn een wezenlijk menselijk aspect van het mens zijn.Spirituele ontmoetingen tussen mens en natuur geven ons een hoger energieniveau, wij moeten de eigenheid en de kracht met de natuur behouden ! Ik vind altijd verlichting na een lange meditatie en droom in een wereld van zuivere lucht en helder water.
Good William ;-) Sabine
Wie droomt er niet van een vredevolle zuivere wereld voor onze kinderen en kleinkinderen. Zeer mooie gevormde zinnen prachtig William ;-) Hannelore
Prachtig geschreven, je hebt dit ook naar mij gestuurd, om mijn vriendschap te aanvaarden, maar je bent ze meer dan waard. Hoop dat je ons nog met vele mooie teksten kan verrassen. ;-) Ron V. W.
De natuur: bomen, bloemen, planten en "het water" leven of zijn er al vele malen langer op aarde dan de mensen ? Ongeveer 400 miljoen jaar, mensen misschien een miljoen jaar. Wij leven dus van oudsher met en tussen de bomen en natuur, en vinden het zo vanzelfsprekend dat er bomen zijn, planten en zuiver water is. Dat wij ons er vaak nauwelijks meer van bewust zijn hoe belangrijk ze voor ons zijn, mensen en vele andere organismen hebben altijd gebruikgemaakt van de natuur. Zodat wij nu alles aan het opgebruiken zijn, dat onze kinderen en kleinkinderen nog nauwelijks zullen weten wat een zuivere natuur was. "Wij kunnen dromen met zijn twee bij een mooie opkomende en ondergaande zon, in een heldere hemel en een rust van stilte om ons heen" Prachtige woorden William hoop inderdaad dat wij dat kunnen blijven doen. Groeten van Karel en Lien en vele mensen die deze tekst steunen, en mee helpen om te natuur en het zuiver water te behouden.
Prachtig verhaal ! ! laat er ons eens bij nadenken ! ! lid van natuurpunt Willy
Van jongs af aan heb ik met mijn diepste gevoelens van vreugde, eenzaamheid, verdriet, ontroering, ... -steeds- terecht gekunnen bij Moeder Natuur. Steeds ervaar(de) ik een diep gevoel van begrip en -vrijblijvend acceptatie. Dit maakt me wel het leven als opgroeiend mens niet gemakkelijker, daar de mensenwereld andere gebruiken hanteert, gebruiken waar ik -door het diep contact met de natuur- onvoldoende motivatie kon vinden om hierbinnen te participeren. Uiteindelijk toonde Moeder Natuur mij de weg hoe ze met mij om gaat, namelijk onvoorwaardelijke zelfacceptatie. Hans.
Wanneer je deze Aarde met een onuitputtelijke liefde bemint,
zul je je droefheid overwinnen.
Dit liefelijk wezen,
dat levend is tot in zijn diepste uithoeken
en elk gevoel begrijpt,
kalmeerde mij,
het genas mij van mijn pijnen.
Toen ik tenslotte mijn liefde voor haar volkomen besefte,
onderwees zij mij vrij te zijn. Don Juan
Wanneer je deze Aarde met een onuitputtelijke liefde bemint,
zul je je droefheid overwinnen.
Dit liefelijk wezen,
dat levend is tot in zijn diepste uithoeken
en elk gevoel begrijpt,
kalmeerde mij,
het genas mij van mijn pijnen.
Toen ik tenslotte mijn liefde voor haar volkomen besefte,
onderwees zij mij vrij te zijn. Don Juan
Een reactie posten