woensdag, juli 07, 2010
Mama : onze liefde blijft aanwezig, zal nooit worden uitgeblust. Onwerkelijk is nog het gemis maar ik moet nu leven met hoe eenzaam, eenzaam is. De kaars leek bijna eindeloos maar is nu stil gedoofd. Een leven ben je zorgzaam geweest, gegeven en geloofd. Een hand die zwaaide als we gingen en nog vele andere mooie dingen, zijn herinneringen aan ons mam die voor altijd van ons afscheid nam. Als ik kijk naar de hemel en de maan, zie ik jullie nu voor mij staan met papa aan je zij, voel ik in mijn hart, je bent nu heel blij. God geeft jullie nu de hand en roept om op weg te gaan naar hemelland. Ik sla mijn handen ineen en bid stil om mij heen. Wees hen genadig, Heer laat ze nooit alleen. Mam, je zal voor eeuwig verder de hoofdrol blijven spelen bij ons, bij hen kortom bij iedereen die je liefde wilde geven. Zo zal je in ons hart verder leven. Wij zeggen je geen vaarwel maar tot weerziens voorbij deze wereld. Aan mijn geliefde kinderen en kleinkinderen, denk aan mij terug, maar niet in de dagen van pijn en verdriet. Denk aan mij terug in de stralende zon hoe ik was en nog alles kon. Moeder zijn was alles geven, zorgen, lijden, liefde en leven. Zal nu bij jullie zijn als een wind, die zie je ook niet, maar waait door je heen, zo zal alles zijn als voorheen.
9 reacties, klik hier om een reactie te plaatsen:
Ben op deze blog gekomen om mijn vriend Rudolf te gedenken wat ik hier lees is gewoon prachtig. Deze blog is zeker een grote steun voor iedereen die een gebeurtenis meemaakt in zijn leven. Hier een deel van zijn emotie's kan in vinden en verwoord uitgedrukt in al deze teksten. Groetjes
Een letter uit een woord , dat je in alle talen hoort . De M van moeder zo was het nu en was het vroeger. Moeder is het woord waar het leven mee begint . Je was een vrouw uit de duidend en een goede vriendin. Bedankt voor je eeuwige glimlach
Ja inderdaad mooi geschreven,heb dit blogadres gekregen van een vriend. Mijn moeder is ongeveer een jaar geleden gestorven, weet wat het is je moeder verliezen. Ze was nog maar 38 , deze teksten geven je steun. Hoop dat wij verder leven en elkaar terug mogen ontmoeten. Zoals hier beschreven staat is ze nu gelukkig bij haar man. Dat moet super zijn je geliefde terug zien na dit leven . Groetjes van een onbekende vriendin VEEL STEUN EN LIEFDE NAAR DE FAMILIE TOE
Kan het hier ook niet laten om een woordtje van dank te geven aan de schrijver van deze tekst gewoon niet te geloven hoe alles verwoord is ( de woorden vloeien in elkaar )het moet ook een zeer goede lieve vrouw geweest zijn. Zoals je het hier allemaal leest, hoop ook voor haar dat er inderdaad een leven na de dood is, Groeten van een vriend van Rudolf die dit ook toevallig leest
Ja inderdaad weet wat het is je moeder verliezen, als ik op t'kerkhof haar graf wat gaat opkuizen of een bloemetje neerleggen. Dan voel ik hoe machteloos wij hier zijn tegenover de dood. Zelf geloof ik niet in een leven dat de dood, maar diep in mijn hart hoop ik het. Het zou te mooi zijn wat hier staat gescheven, dat dit inderdaad zou bestaan. Ja wij zullen het maar weten als wij ook in de dood gestapt zijn, en het leven hebben verlaten. Wilde ook eens mijn gevoelens verwoorden, vondt dit hier een mooie manier, om het met iedereen te delen. Die ook geen moeder of vader meer heeft, dan weet je pas wie je mist. Groetjes Anne-Lore en Koen
Heb verleden week ook mijn moeder verloren, ze was 65 jaar oud ( ook veel te vroeg om te moeten gaan ) . Lees bovenaan de start pagina,dat ik de tekst mag gebruiken. Zou graag de laatste vet gedrukte tekst gebruiken op haar afscheidskaartje. Het is zo mooi geschreven, ook hier mijn medeleven met de familie, hoop uit het diepste van mijn hart dat ze bij haar man mag zijn. Daar in het andere leven zoals mijn moeder bij mijn vader nu . Groeten van een tijdsgenoot die dezelfde beproeving meemaakt
Beide ouders verliezen is het ergste wat je kan meemaken t' leven. Bij een verkeersongeluk verleden jaar ben ik in een klap mijn ouders verloren. Dat kan je,je niet voorstellen wat een invloed dat heeft op je leven. Ze waren beiden nog jong ze hielden van t'leven. Opeens is er niets meer totaal niets meer enkel nog een herinnering. Weet hoe je vriend zich nu voelt,een beetje eenzaam. Maar jij als vriend kan hem steunen. Dan pas leer je kennen wie je vrienden zijn. 'T is een mooie blog hier vindt je de gepaste woorden en mensen met wie je je verdriet kan delen ook al ken je ze niet , als je elkaar maar begrijpt. Groetjes Sammy en Kirsty
Is dit de tekst voor Vincent Frank zijn mama ? . Zeer mooi geschreven
Een vriend van Frank ( heb je adres gekregen van hem )Het is een mooie blog ,doe zo verder
Kan je voor mij ook een tekstje schrijven, mijn papa is overleden eergisteren na een langdurige ziekte. Hij gaf het nooit op wat hij ook deed, steeds slaagde hij erin te overleven.Maar blijkbaar was deze kanker te sterk voor hem dat hij zich heeft moeten overgeven aan de dood. Hoop dat er een verder leven is na dit leven, zeker niet zoals het aardse leven . Maar toch hoop ik dat wij elkaar kunnen herkennen in het ander leven ( of wat het ook mag zijn ). Ik geloof in deze tekst en over wat je schrijft in je andere teksten, het is met gevoel geschreven. Heb je e-mail adres hier op deze blog , wil dit toch even kwijt en hier een reactie plaatsen. Groetjes Merel v-d-w ( het is al laat kan niet slapen wetend dat papa er niet meer is )
Een reactie posten