dinsdag, december 16, 2008
Dank je wel geleende schouder dat wij even leunen mochten, dat wij even klein mochten wezen. Jouw vriendschap die je ons geeft, kent eigenlijk geen begin. Ze is als de zon die opeens door de wolken breekt, als je ze ziet, is ze er al. Je zou zoveel willen zeggen, maar je hebt woorden tekort.Wat je wilt zeggen, ligt verder dan woorden maar je weet, dat wij luisteren met ons hart. Wanneer het duister even zou opklaren en tranen geen weg meer vinden. Wanneer de golven niet meer tegen de rotsen slaan en de zon haar stralen verliest. Dan ben jij daar om de mensen terug van elkaar te laten houden, en hen te leiden naar het centrum van harmonie waar volmaakte gezondheid en heiligheid heersen. Bedankt en welkom in ons midden, hier zullen wij je steunen en ook op onze schouder kan je leunen.
0 reacties, klik hier om een reactie te plaatsen:
Een reactie posten