woensdag, oktober 15, 2008
Nu ben je niet meer mijn kleine meid.
Maar fijn hebben wij het samen nog altijd.
Je bent het zonnetje in mijn leven.
Soms hangen er donderwolken in de lucht.
Als ze verdwenen zijn, zijn wij samen opgelucht.
Weer een jaartje ouder, de tijd gaat snel.
Verleden jaar dacht ik, ze redt het wel.
Geen berg is te hoog, geen zee te diep.
Maar het mooiste wonder was als je werd geboren.
Wij gaven je een hartje van goud.
En dat mirakel werd ons toevertrouwd.
Wat het leven jou nog brengen zal, wij zullen er altijd voor jou zijn.
Jouw mama kijkt vanuit de hemel naar je neer, ook zij is zeer vereerd.
Zij is gelukkig, ze weet dat ze nu in jouw hartje verder leeft.
Maar fijn hebben wij het samen nog altijd.
Je bent het zonnetje in mijn leven.
Soms hangen er donderwolken in de lucht.
Als ze verdwenen zijn, zijn wij samen opgelucht.
Weer een jaartje ouder, de tijd gaat snel.
Verleden jaar dacht ik, ze redt het wel.
Geen berg is te hoog, geen zee te diep.
Maar het mooiste wonder was als je werd geboren.
Wij gaven je een hartje van goud.
En dat mirakel werd ons toevertrouwd.
Wat het leven jou nog brengen zal, wij zullen er altijd voor jou zijn.
Jouw mama kijkt vanuit de hemel naar je neer, ook zij is zeer vereerd.
Zij is gelukkig, ze weet dat ze nu in jouw hartje verder leeft.