dinsdag, november 20, 2012
 |
| 'Treurwilg bij de Ezelpoort te Brugge' |
De bladeren kleuren de herfst, geel, bruin, rood.
Er is onrust in het vogelrijk.
Het beschuttend loof is haast volledig verdwenen.
Met zijn dwarrelende vacht aan zijn voet,
staat een oude wilg, treurig en onwennig.
Zo bloot, het staat hem niet.
Hij smacht naar zijn licht groene vacht.
De merel zie je nu, en alle kleine vogels
trippelen bezorgd over de ontbladerde takken.
Ze vinden wel iets.
Het eten wordt schaars.
De moed niet verliezen,
er is in de tuin wel iets te vangen,
van een behulpzame hand,
die een mezenbolleke en wat gemengd zaad,
tot overschot, aan een tak laat bengelen.
De zon laat nog steeds op haar wachten,
zodat de dagen korter schijnen dan ooit.
We zijn niet pessimistisch,
maar hopen op betere tijden.
Terwijl het gevecht van grijze dagen als
een wals speelt van onoverwinnelijk verdriet.
Waar bomen en struiken huilen in
het nevelvocht van de morgen.
Doch er komt spoedig verandering.
Daar is de zon!
Zij kleurt de grijze ochtend,
enkele stonden tot hel geel, bruin en vurig rood.
Met volle teugen zie je de mooie herfst.
De natuur schijnt zich te schikken
in deze stille dagen,
en strompelt verder tot bittere winter gevoelens.
Het heeft niet veel zin, deze opflakkering,
als een kleurig feest,
spoedig uitdeinend in de lange nacht.
We treuren niet om de zomer,
maar nestelen ons in een knusse zetel,
de gezelligheid zoekend van een winterse avond lang.
En het feest moet nog beginnen...
Daar staat moeder op wacht,
een geurige kop koffie als troost.
Denk niet teveel aan sombere dagen,
en laat het licht de warmte binnen,
als olie op het vuur.
(Walter Stroef)
- prachtig, als je begin te lezen kan je gewoonweg niet meer stoppen. Je mag er nog zo posten hoor Walter. Groetjes
- Inderdaad Walter je leert ons het onzichtbare in de natuur ontdekken, door jou mooie foto en woorden. Mvg. Joost
- Zoals de natuur zijn onze gedachten stuk voor stuk zaadjes die je in
de grond stop. Je kan er een mooie lente pracht uit laten groeien, maar
je kan ook de winter zijn intrede laten doen ? De Beule L.
-
Carla,Steven,Eric,Joost,De Beule l.Als lezer geraakt worden door
woorden, is voor mij de grootste betrachting.Dat je daarbij nog de
natuur kan bezingen is van het allergrootste belang.Hebben we niet alles
gratis ontvangen van de "Grote Creator"!Laat het ons koesteren,
dankbaar zal "Hij" zeker zijn...Groetjes Walter.
-
Carla,Steven,Eric,Joost,De Beule l.Als lezer geraakt worden door
woorden, is voor mij de grootste betrachting.Dat je daarbij nog de
natuur kan bezingen is van het allergrootste belang.Hebben we niet alles
gratis ontvangen van de "Grote Creator"!Laat het ons koesteren,
dankbaar zal "Hij" zeker zijn...Groetjes Walter.
6 reacties, klik hier om een reactie te plaatsen:
We treuren niet om de zomer,
maar nestelen ons in een knusse zetel,
de gezelligheid zoekend van een winterse avond lang.Ja Walter dat is de winter, mooi geschreven... Carla ;-)
Mooi geschreven: Wij zijn spirituele wezens, als wij in staat zijn het onzichtbare in de natuur te ontdekken zijn wij in harmonie met onszelf. GR. Steven
prachtig, als je begin te lezen kan je gewoonweg niet meer stoppen. Je mag er nog zo posten hoor Walter. Groetjes Eric L.
Inderdaad Walter je leert ons het onzichtbare in de natuur ontdekken, door jou mooie foto en woorden. Mvg. Joost
Zoals de natuur zijn onze gedachten stuk voor stuk zaadjes die je in de grond stop. Je kan er een mooie lente pracht uit laten groeien, maar je kan ook de winter zijn intrede laten doen ? De Beule L.
Carla,Steven,Eric,Joost,De Beule l.Als lezer geraakt worden door woorden, is voor mij de grootste betrachting.Dat je daarbij nog de natuur kan bezingen is van het allergrootste belang.Hebben we niet alles gratis ontvangen van de "Grote Creator"!Laat het ons koesteren, dankbaar zal "Hij" zeker zijn...Groetjes Walter.
Een reactie posten