Yanga Spirit

Trek de koude in van de bijna naakte aarde. Blijf even luisteren naar het ruisen van de regen. Vroeger donker, later licht, de laatste zonnestralen verlaten ons gezicht. De kleurenpracht verdrijft het zomergroen. De aarde komt stilaan schuin te staan. Het kille bladerig grondtapijt, het heeft de natuur verspreid. Alsof de zon zich heeft versproken, en uit schaamte lijkt weggedoken. Bloemen en planten worden stil. Zij gaan nu slapen, om later terug te ontwaken. In de herfst herdenken wij onze doden. Wij doen ze in onze harten terug herleven, om hen in het eeuwig leven de liefde te geven. Het is weer voorbij die mooie zomer, wij dachten dat er geen einde aan kon komen. Maar voor je 't weet, is heel die zomer al weer lang voorbij.