woensdag, juli 07, 2010
Mama : onze liefde blijft aanwezig, zal nooit worden uitgeblust. Onwerkelijk is nog het gemis maar ik moet nu leven met hoe eenzaam, eenzaam is. De kaars leek bijna eindeloos maar is nu stil gedoofd. Een leven ben je zorgzaam geweest, gegeven en geloofd. Een hand die zwaaide als we gingen en nog vele andere mooie dingen, zijn herinneringen aan ons mam die voor altijd van ons afscheid nam. Als ik kijk naar de hemel en de maan, zie ik jullie nu voor mij staan met papa aan je zij, voel ik in mijn hart, je bent nu heel blij. God geeft jullie nu de hand en roept om op weg te gaan naar hemelland. Ik sla mijn handen ineen en bid stil om mij heen. Wees hen genadig, Heer laat ze nooit alleen. Mam, je zal voor eeuwig verder de hoofdrol blijven spelen bij ons, bij hen kortom bij iedereen die je liefde wilde geven. Zo zal je in ons hart verder leven. Wij zeggen je geen vaarwel maar tot weerziens voorbij deze wereld. Aan mijn geliefde kinderen en kleinkinderen, denk aan mij terug, maar niet in de dagen van pijn en verdriet. Denk aan mij terug in de stralende zon hoe ik was en nog alles kon. Moeder zijn was alles geven, zorgen, lijden, liefde en leven. Zal nu bij jullie zijn als een wind, die zie je ook niet, maar waait door je heen, zo zal alles zijn als voorheen.
